اولین اجرای دیوار دیافراگمی در ایران، الگوییجهانی در ساخت‌وساز زیرساختی شد
در نقطه‌ای که روزگاری ترافیک کلافه‌کننده و طرح‌هایشکست‌خورده عمرانی بر آن سایه افکنده بود، حالا یک دستاوردملی می‌درخشد؛ زیرگذر نیمه‌مسقف گویم شیراز با فناوریپیشرفته دیوار دیافراگمی، نه‌تنها گره‌ای بزرگ از ترافیک شهریگشود، بلکه الگویی جهانی از مهندسی بومی و اراده ملی ارائهداد. پروژه‌ای که نام ایران را بار دیگر بر قله‌های تکنولوژی و خودکفایی نشاند.
نقطه عطفی در تاریخ مهندسی ایران
افتتاح زیرگذر نیمه‌مسقف گویم، با حدود دو کیلومتر طول در شمال‌غرب شیراز، نه فقط یک پروژه زیرساختی، بلکه نماد بلوغ تکنولوژیک و توانمندی ملی در ساخت‌وساز است. اجرای فناوری«دیوار دیافراگمی» برای نخستین بار در کشور، نشان داد کهمهندسان ایرانی توان رویارویی با پیچیده‌ترین چالش‌های فنی را دارند؛ آن هم بدون وابستگی به تجهیزات و قطعات خارجی.
صدای خِرچِ خِرچ دیوارها، نوای استقلال شد
در شرایطی که نبود نقشه‌های تأسیساتی، کوه‌های سخت‌گذر، سرمای زیر ۱۰ درجه و حجم عظیم خاک‌برداری هرکداممی‌توانست یک مانع جدی باشد، مهندسان قرارگاه سازندگیخاتم‌الانبیاء (ص) با تکیه بر دانش، تجربه و اراده مثال‌زدنی، پروژه را ظرف ۲ سال به پایان رساندند؛ کاری که با روش‌هایسنتی، ۵ سال زمان می‌برد.
ایران تولیدکننده‌ای در کلاس جهانی
مصاحبه اختصاصی با مهندس محمد رستمی – مدیرعاملهلدینگ تخصصی نیرو قرارگاه خاتم‌الانبیاء (ص):
“این پروژه، گواهی بر این است که ایران فقط مصرف‌کننده فناوری نیست؛ ما اکنون تولیدکننده‌ای در کلاس جهانی هستیم.”
صدای پول ، مهندس رستمیدرباره این دستاورد تاریخی گفت :ما در شرایطی وارد پروژهشدیم که گره کور ترافیکی برای سال‌ها مردم را اذیت می‌کرد. طرح‌های قبلی همه شکست خورده بودند. دیوار دیافراگمی، فناوری خاصی بود که نخستین‌بار در کشور پیاده‌سازی شد و نیازبه تجهیزات خارجی را صفر کرد. این فقط یک پروژه عمرانینیست؛ یک نقطه عطف در خودباوری ملی است.
او در ادامه گفت :با همان دانشی که در پروژه‌های ملی و فراملیبه دست آوردیم، طرحی را طراحی کردیم که در آن سرعت، ایمنی، دقت و زیبایی در کنار هم معنا پیدا کنند. این پروژه از نظر سرعت اجرا رکورد زد و با ایمنی کامل تحویل داده شد.
مهندسی در خدمت مردم: از زیبایی بصری تا حفاظت از مشاغل
ویژگی منحصربه‌فرد پروژه، نیمه‌مسقف بودن آن است که علاوه‌برجلوگیری از آلودگی صوتی و نوری، نورگیری را بهبود داده و فضای بصری را ارتقا بخشیده است. همچنین ایجاد راه‌هایمحلی برای دسترسی کسبه و عدم لطمه به پلاک‌های تجاری، نشان داد که مهندسی انسانی، ممکن و اجرایی است.
دیپلماسی مهندسی: ایران پیشتاز فناوری بومی در منطقه
در طراحی نمای این پروژه نیز شاهکاری نهفته است. نماهایی کهبا الیاف شیشه‌ای طراحی شده بود و می‌بایست از خارج از کشور وارد شود، اکنون به همت مهندسان ایرانی، با همان کیفیتو وزن کمتر، به صورت بومی تولید شده است. این یعنی عبور از مرزهای مصرف‌گرایی و ورود به قلمرو طراحی مستقل.
جغرافیای پیوندها: تلاقی سه استان در یک شاهراه زیرزمینی
این شاهراه استراتژیک نه تنها شمال‌غرب شیراز را به استان‌هایکهگیلویه و بویراحمد و اصفهان متصل می‌کند، بلکه مسیرهایگردشگری، تجاری و فرهنگی را نیز در یک نقطه گره می‌زند؛ نقطه‌ای که از این پس، قلب تپنده توسعه منطقه‌ای خواهد بود.
فکت‌شیت پروژه:
طول پروژه: حدود ۲ کیلومتر
فناوری ویژه: اجرای دیوار دیافراگمی برای نخستین‌بار در ایران
مدت زمان اجرا: کمتر از ۲ سال (رکورد در نوع خود)
کاهش قابل توجه ترافیک، ایمنی بالاتر، مصرف سوختپایین‌تر
نما: بومی‌سازی شده از الیاف شیشه‌ای با کیفیت بالا
مشارکت مستقیم بیش از ۲۸۰ نفر، اشتغال‌زایی غیرمستقیمبرای ۵۰۰ نفر
اجرا حتی در دمای منفی و شرایط سخت جغرافیایی
جلوگیری از آسیب به کسب‌وکارهای محلی در طول پروژه
گره‌هایی که با کلید بومی گشوده می‌شوند
پروژه زیرگذر گویم، سمبل روشنی از آینده‌ای است که در آن، «مهندسی بومی» نه تنها پاسخگوی نیازهای داخلی است، بلکهمی‌تواند الگویی برای جهان در عبور از بحران‌های زیرساختیباشد. امروز شیراز فقط صاحب یک زیرگذر جدید نشده، بلکهصاحب یک افتخار جهانی شده است.